Ik vertelde hem,
en zijn ziel begon
pijn te doen,
z'n tranen begonnen
te huilen,
zijn gedachten te draaien
en de wereld stond stil,
hij dreigt te verdrinken
in zijn eigen tranen,
zijn eigen verdriet,
ik voelde zijn pijn,
als steken in mijn ziel,
troosten wou ik,
een arm om hem heen,
een stem in zn gedachten,
maar zijn verdriet te veel,
zoveel boosheid.
ik brak zijn hart,
en het mijne.
(zijn verdriet brak mijn hart)
(hou van je!)
(sorry)