en ze nam haar rugzak mee
vulde die met vele dingen
liet niets liggen zei niet vaak nee
de weg was lang de last werd zwaarder
slechts langzaam kwam ze nog vooruit
ging toen zitten op bankje
maar deze protesteerde luid
ze besloot de rugzak neer te zetten
en die keuze was best zwaar
hij hoorde bij haar was haar leven
onafscheidelijk van elkaar
ze zit en kijkt nog wat onwennig
zoveel moois maar geen ruimte meer
langzaam begint ze uit te pakken
er moet veel weg en dat doet zeer
Teun euh Beun: | Vrijdag, april 07, 2006 14:47 |
zeer mooi geschreven! teun |
|
Jan van Dord: | Donderdag, april 06, 2006 22:01 |
Mooi gheschreven !!! jan |
|
Jan van Dord: | Donderdag, april 06, 2006 22:01 |
Mooi gheschreven !!! jan |
|
lachebekje1988: | Donderdag, april 06, 2006 11:34 |
Prachtig geschreven dit, en heel herkenbaar. Liefs, |
|
hiljaa: | Donderdag, april 06, 2006 11:20 |
ja dat doet steeds zeer! knufliefs--hiljaa-- |
|
switi lobi: | Donderdag, april 06, 2006 09:23 |
Lieve lieve Mums, gooi weg wat weg kan en laat het mooie zitten. Ook als ze pijn doen hebben ze hun waarde. Ik herken je gevoel, ik heb vaak het gevoel dat ik met twee hele grote rugzakken rondloop, één met mooie en één met minder mooie dingen. Tot op heden is, desondanks, de rugzak met de mooie dingen groter; die zorgt voor tegenwicht. Maar zwaar is die ander wel en de banden snijden diep...ik geef je een dikke kus en heel veel liefs, liefsliefs, switi lobi |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, april 06, 2006 08:45 |
velen zullen zo''n rugzak hebben.. heel herkenbaar! intens gedicht, heel goed verwoord! namasté, Anneke |
|
remie: | Donderdag, april 06, 2006 08:13 |
laat alleen de goed momenten zitten en geniet daarvan, langzaam slijten de slechte....liefs Remie | |
mamsiemomo: | Donderdag, april 06, 2006 07:49 |
Prachtig geschreven mums! Liefs, Mo | |
fran92: | Donderdag, april 06, 2006 07:28 |
owh lieverd toch.. soms is het idd moeilijk om het los te laten... ik heb ooit ook een gedicht hier over geschreven dat je er naar moet proberen te kijken.. en hem gaan legen dan kun je weer de berg op lopen.. soms heeft het even wat tijd nodig.. een dikke knuff voor jou liefs fran92 |
|
~~~eilahtan~~~: | Donderdag, april 06, 2006 07:19 |
ja mums zo is het leven en soms moet je die rugzak een beetje legen ook ik heb de mijne moeten legen anders kon ik het niet meer dragen werd te zwaar je hebt hier weer iets schitterends neergezet dikke kroel van dit guppie voor jou |
|
Dirk Hermans: | Donderdag, april 06, 2006 07:17 |
mooi | |
Reiger: | Donderdag, april 06, 2006 06:22 |
Wat ontzettend mooi.... | |
L!@: | Donderdag, april 06, 2006 06:02 |
soms zijn de dingen die in de rugzak zitten zo ontzettend met de persoon gebonden dat het zelfs zeer doet om er afstand van te doen...knuf | |
bijouken: | Donderdag, april 06, 2006 00:39 |
Je mag wel even rusten op je weg, ik ga een eindje mee. Vindt je dat oké? Liefs Welterusten. |
|
Peter van Tiel: | Donderdag, april 06, 2006 00:31 |
Hoe ouder je wordt, hoe meer dingen er zijn, waaraan je gehecht raakt. Ik ben ook iemand, die moeilijk afscheid kan nemen van mijn spulletjes, vaak tot ergernis van mijn vrouw. Mooi geschreven, zo uit het leven. Trustenknuffie, Peter. |
|
Auteur: mums | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 06 april 2006 | ||
Thema's: |