Afscheid
Het kabbelende water
Daar in de zomerzon
De vogels als een operatheater
Ik wist dat ik niet zonder kon
Toch moet ik het laten
Al doet het me zoveel pijn
De verslaving zit tot in mijn bloedvaten
Het idee dat dit nooit meer van mij zal zijn
De vogels hoog in de lucht
Daar waar ik heen moet
Een voorbij passerende man die zachtjes kucht
De aardbeien nooit meer zoet
Ze worden bitter
Net als mijn gedachten
Met mij als vreemde bezitter
Het enige wat mij nog rest, is wachten
Nog eventjes en ik ben weg
Kom hier nooit meer
Dit is het laatste wat ik zeg
Mijn ogen kijken voor de allerlaatste keer
Daar in de zomerzon
De vogels als een operatheater
Ik wist dat ik niet zonder kon
Toch moet ik het laten
Al doet het me zoveel pijn
De verslaving zit tot in mijn bloedvaten
Het idee dat dit nooit meer van mij zal zijn
De vogels hoog in de lucht
Daar waar ik heen moet
Een voorbij passerende man die zachtjes kucht
De aardbeien nooit meer zoet
Ze worden bitter
Net als mijn gedachten
Met mij als vreemde bezitter
Het enige wat mij nog rest, is wachten
Nog eventjes en ik ben weg
Kom hier nooit meer
Dit is het laatste wat ik zeg
Mijn ogen kijken voor de allerlaatste keer
Reacties op dit gedicht
| Carline: | Donderdag, april 06, 2006 11:13 |
| Zeer triest, maar o zo mooi! xx* |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, april 05, 2006 22:31 |
| gevoelig en moedig neergezet | |
| sunshine lady: | Woensdag, april 05, 2006 21:46 |
| Ik vind dit een erg mooi gedicht, want de diepere betekenis komt duidelijk naar voren, ga zo door! | |
| Sifra.K: | Woensdag, april 05, 2006 21:40 |
| Mooi Doch droef Liefs, Sifra |
|
| lachebekje1988: | Woensdag, april 05, 2006 21:32 |
| Heel verdrietig, Liefs en sterkte. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Martine Visscher | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2006 | ||
| Thema's: | ||