Holle ogen hangen
samen met gescheurde
lichamen
Langs de grillige afgestorven
stam
Ondoorzichtige zwarte krassen
gedroogd door de tijd
Geen resten van de eeuwenoude kruin
En de droge grond
ooit doordrongen van
levendige sappen
schilfert langs
donkere kever karkassen
Ongedierte verovert
nu een lichaam
dat ooit menselijk was
Terwijl de zon
een zwarte schijf vormt
aan de kille horizon