Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Jij wel ja...
Geen ijskristallen meer in jouw
schitterende ogen, ik wil ’m ook,
jouw blik. Het koude, kille ijs
is omgetoverd en is nu een puur
en hemelsblauw, bewogen. Mooi.
Ik vraag me af, wie is hij toch,
die vogel in jouw lucht, die
twinkel in jouw sterrenhemel,
dat melodietje in jouw zucht.
Je straalt langs alle kanten, blij.
Je zingt en lacht, je blinkt.
Je glinstert, straalt, een hemels
vrolijk lied. Maar ik, nee
echt, ik begrijp het niet.
Want in mijn ogen en mijn hart
is het nog altijd koud, het vriest.
Dus alsjeblief, zeg mij snel,
hoe je dat gevoel verliest...
Ik zal je eeuwig dankbaar zijn...
Reacties op dit gedicht
Lotte. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Bieketjuh
:
Donderdag, april 13, 2006 17:48
Heel mooi geschreven! -x-
Over dit gedicht
Auteur:
Lotte.
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
05 april 2006
Thema's:
[Jaloezie]
[JIJ]
[Fictie]