Mijn verhaal,
als een open boek,
in een vreemde taal
altijd op zoek
naar een goed eind,
maar een einde is nooit goed,
en voorbij nooit genoeg
Mijn verhaal kent geen einde
het leeft nog in me voort
nog talloze ongeschreven bladzijden
ik heb het al honderden keren gehoord
je moet het afsluiten
laten gaan
vergeten
Maar zonder dat blijf ik ook wel rechtovereind staan
ik kan het simpelweg niet
misschien is niet willen het betere woord
maar hoe dan ook
ik zie het niet als iets wat mijn leven verstoord
juist hij gaf mij een reden om te leven,
hij heeft me laten dromen
misschien wel te lang,
misschien was het wel niet goed
maar ik ben niet bang
dat ik het zonder hem leven moet
want dat red ik wel,
ik heb mijn herinneringen
Maar soms snak ik naar een levensteken van hem
gewoon een spontaan iets
een belletje of berichtje
een kaartje ofzoiets
Soms verlang ik naar zijn armen om me heen
zijn rustgevende stem zachtjes in mijn oor
want soms voel ik me een beetje alleen
Soms mis ik hem nog
Mijn verhaal kent geen einde
na tig keer afscheid,
na vele ruzies
altijd als ik dacht ik ben hem kwijt
kwam het weer goed
Nu hebben we een oppervlakkig contact
ik kan het dus niet afsluiten
zolang ik nog van hem hoor
Mijn verhaal kent geen einde
Niet zolang ik leef
Niet zolang ik hem ken
Niet zolang ik nog wat voel hem
Mijn verhaal kent geen einde
Nog lang niet