Toen je me alleen achterliet
in de modderpoel van jouw verleden
Keek ik in jouw mooie, oh zo mooie ogen
en priemden ze koud als ijs door mij heen.
 
Toen jouw arm mijn schouder raakte
en de kou onbeheersbaar leek
De warmte in jouw woorden
veranderde  -als leek- voor eeuwig
 
De wijn aan je lippen zettend
viel het glas in stukken uiteen
En jouw sigaret
zou nooit meer branden
 ...
 
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
.rose vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Kim rc: Dinsdag, april 04, 2006 22:24
wow echt mooi dit gedicht .. ik krijg er gelijk een beeld bij .. goed overgebracht!! xxx


Quando: Dinsdag, april 04, 2006 22:11


Amen.


Nemesis: Dinsdag, april 04, 2006 21:30


De tegenstelling schieten mij als lezer door het gedicht, en aan het einde vind ik mij verwond en verwenst terug.

Tot ik me realiseer dat het een gedicht is.

Maar wat voor één!


Over dit gedicht
Auteur:  .rose Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  benji
Gepubliceerd op:  04 april 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.