Bibberend valt de hemel met het zonlicht samen

Ergens boven bergen asfalt danst de ochtend

Het viert vast dat het wakker is, of slaapt met een oog open

Het zand met de kleur van kerrie, of vice versa

En met chutneys en mango’s maken ze papjes

Smeren er hele schapen en varkens mee in

Geurt naar zwetende mensen die geen haast hebben

Een zurige lucht die zich met koriander mengt

Stofdeeltjes dwarrelen op de lippen prikken als kurkuma

Een Mercedes uit de jaren zeventig hobbelt

Met luid gekreun door smalle volgepakte straten

Waar koeien luidkeels loeien; werkelijk de baas te zijn

Kriskras krioelen kakelende kippen tussen zwerfkinderen

De lachende blinde houdt vertwijfeld zijn hand op

Het vurige zomerweer is zwanger van de hitte

‘Morgen is er weer een dag’, en vandaag is nog pas net begonnen

Fabrieken groeien tegen de bergen omhoog, omgekeerde evolutie

Mannen zwijgen in zangerig Engels in de taxi

Geelbruine ledematen die als verzamelplek voor goud dienen

Het zwarte golvende haar dat over de zacht glooiende billen bungelt

Honden rennen achter honden aan, katten staan op wacht

Een vuilnisbak beweegt overvol van zich vol vretende beesten

De koffer die zoekraakte in een stormvloed van graaiende vingers

Verdwaalt in een hoek van de hangar, waar zelfs de douanier niet eenzaam is

Het beeft terwijl de levenden overleggen waar het lijk te verbergen

Beest dat vertwijfeld wacht op commando’s van zijn baas

Hijgend en onzeker, koordanser in een circus zonder publiek

Onder invloed van vele flessen London Dry Gin, dus verder op de tast

Lachend komt er voorts een einde aan het getreuzel

Een nieuwe maan volgt de sterren tot een hoogtepunt

Land wars van haast en mensen met zorgen, armoede in het hoofd

Dat is het ware leven, zouden wij ontsnappen kunnen mochten we hopen

India te vinden