Voor jou..
Ik zag alleen de mensen,
De mensen om mij heen,
Ik voelde al hun woorden,
Die zouden zijn gemeen.
Kijk dat meisje ze heeft een kind,
Ze is pas zeventien,
Kijk die jongen, hij kent haar pas,
Een maand of negen misschien.
En nu, nu ben je er niet meer,
Nee ik ben je kwijt,
Voor me zelf gekozen egoist,
Ik heb echt zo veel spijt.
Bijna een jaar geleden,
Er werd gekozen: jij mag niet leven,
Je koos niet zelf, nee,
Dat deden je ouders wel even.
Het spijt me zo, ik wil je terug,
Wat moet ik nu toch doen?
Ik kan niet leven zonder jou,
Ik wil weer terug naar toen!
Waar ben je nu? Kom je terug?
Zal ik je ooit nog zien?
Nee dat kan echt niet meer,
alleen in mijn dromen misschien..
Nooit meer zal het het zelfde zijn,
Ik zal je nooit vergeten,
Je bent mijn eerste kindje,
Ik hou van jou dat moet je weten!
Het spijt me!