Susanne
Samen op een bank aan het water
hand in hand
onze zielen zijn één
verdwaal ik haar tastbare ogen
die al haar liefde willen delen met mij
ze geeft me graag iets tastbaars
we zijn flitsen in de stilte
mijn gedachten onuitgesproken
vast in mijn hoofd
voor haar wil ik de angsten
die ik voel overwinnen
ze laat me vliegen
ze is de wind onder mijn vleugels
ze maakt mijn leegte vol
bij haar kan ik mijn ziel voelen
diep als oceanen
ze is mijn fantasie
over eenzaamheden
samen naar de overkant
met een glimlach op de lippen
als herinnering voor later..
Reacties op dit gedicht
| wolkie: | Donderdag, maart 30, 2006 15:50 |
| Heel mooi en lief!! | |
| dishesqueen: | Donderdag, maart 30, 2006 14:19 |
| lieg gedicht,geniet ervan!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Little Floor | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||