Tranen liepen over moeders wangen
en vaders ogen waren koud
allemaal mensen stonden om me heen
ik proefde hun tranen, warm en zout
ik kon me echt niet meer bewegen
en praten lukte ook al niet
ik wilde schreeuwen, huilen, gillen
want iedereen had zo'n verdriet
een hele nacht heb ik daar gelegen
in de kille duisternis
en k vroeg me al die tijd af
is er nog iemand die me heeft
gemist?
ik hoorde mensen praten en huilen
het was muf en donker om me heen
opeens drong de waarheid tot me
door
de harde waarheid, zo hard als steen
zacht gepiep van katrollen
een doffe klap van een houten kist
korrels zand drongen door de kieren
het lot had nu voor mij beslist.