Klein meisje, je hebt al zo gevochten.
Daarbinnen in je moeder, waar je leven begon.
Alles wat zij deed, daarmee deed je noodgedwongen mee.
Je wende eraan, als je kon het jij het vast anders gedaan.
Klein meisje, daar lig je weer te vechten.
Pas 29 weken oud, maar al een hele geschiedenis.
Nog lichter dan een pak suiker, je past in een hand.
Als jij maar kon beslissen, dan had je het vast anders gedaan.
Klein meisje, hier zijn er mensen die om je geven.
Al begon je leven niet zo goed, er zijn mensen die voor je zorgen.
Omdat je mama niet echt meer weet hoe dat moet.
Maar eerst nog even vechten, afkicken al zo vroeg.
Jij bent al verslaafd geboren, je weet niet hoe het anders moet.