Over haar wil ik niet praten maar kan het niet laten,
Zij was alles voor mij,en nu leeft ze vrij…
En ik voel me leeg,het gevoel dat ik niet meer beweeg,
Eenzaamheid leid tot mijn bed,starend naar een muur zonder pret
Met de gedachte dat ze hier is,ik voel nu wat ik mis.
Zij was mijn ware mijn liefde,het onverklaarbare…
Die mooie gedachte van liefde die ik nooit verwachte
Haar warme zachte lippen strelend over het mijne,
Die eerste kus was mijn werkelijkheid….de ware,die fijne…
Zij was mijn licht,zij trok me uit me donker gat,
En ik schrijf nu dit gedicht,en nu is alles voorbij,
niemand maakt me blij,en zij voelt zich vrij.
Wat gaat erdoor haar heen,nu zij daar zit…alleen…?
Of is ze samen?heeft ze een ander?ik moet ermee leven…
Ik wil haar,alleen haar,ik wil haar zoen,haar hart,
Steeds hoop ik op een nieuwe start,maar ik weet…
Zij was mijn hart,mijn jumpstart,mijn engel….
Over haar spreek ik niet,maar ik vergeet haar niet…