Een jaar.
Elk jaar heeft vier seisoenen,
en die hebbenelk hun eigen stijl.
De een geeft kou, de ander nattigheid,
terwijl de ander ons weer met zonneschijn verblijd.
Als het nieuwe jaar begint,
is het nog volop wintertijd.
Vaak met kou en nattigheid,
soms met een mooi sneeuwtapijt.
En dat gaat elk jaar zo weer,
elk jaar heeft vier seisoenen.
De winter is dus nat en koud,
men draag dan graag stevige schoenen.
Na de winter komt het voorjaar in ons land,
dat noemen we de lente.
We krijgen dan weer mooier weer,
dus nieuwe kleren, kost weer centen.
Ja, de lente komt met bloei,
blaadjes verschijnen weer aan de bomen.
Kinderen kunnen weer naar buiten,
blosjes op hun wangen zie je weer komen.
de eerste bloempjes gaan verschijnen,
ons land begint weer op te fleuren.
Fel groen gras met daar tussen in,
bloemen in geuren en kleuren.
Dan glijden we door naar de zomertijd,
de tijd voor de vakantie.
Want het is dan meestal stralend weer,
al is dat geen garantie.
Mensen gaan weer buiten zitten,
de terrasjes zijn weer vol.
Ze drinken bier en limonade,
en hebben dan meestal veel lol.
Kinderen krijgen vrij van school,
spelen met hun allen buiten.
Voetballen op straat,
kost soms een paar ruiten.
Daarna krijgen we de herfst,
die brengt ook kou en nattigheid.
Dat is niet altijd leuk voor de mens,
zeker niet als je aan reuma lijdt.
Die zijn dan vaker
weer meer aan huis gebonden.
Laten wij ze dus maar vaker bezoeken,
met wij, bedoel ik de gezonden.
Ja, dan is het alweer,
't einde van het jaar.
December een maand van feesten,
maar ook van koude, reken maar.
Dat zijn dus de vier seisoenen,
de een geeft dit, de ander dat.
Zo gaat het ook in een mensenleven,
geloof dat maar, lieve schat.
Van nul tot twintig is dan de lente,
men is volop in de groei.
We leren dan van alles,
en er wordt heel wat afgestoeid.
Dan komt de zomer in ons leven,
die duurt minstens tot ons veertigste jaar.
Een tijd van volop warmte,
ons leven op de rails, alles klaar.
Daarna begint het af te zakken,
de herfst komt er aan.
Geniet maar volop van je leven,
al moet je soms even stil blijven staan.
Na de zestig komt de winter,
maar die kan ook nog heel gezellig zijn.
Maar we gaan nu wel een beetje zakken,
worden zelfs een beetje klein.
Zo zie je, alles volgt elkaar op,
jaar in jaar uit gaat dat zo door.
En ondaks wat verdriet in ons leven,
gaan we er toch allen voor.
Gerda