mini: | Vrijdag, december 21, 2001 16:02 |
Zeer mooi gedicht Sam! Prachtig geschreven, echt wel! Hoewel, ik denk niet dat ik hem te volle begrepen heb, kun je misschien iets meer uitleg geven hieromtrent via mail eventueel?? liefs, mini |
|
Hans Winter: | Zaterdag, november 17, 2001 23:54 |
Stilte, niet meer het ruisen van geborgenheid zoals dat ongeboren te horen was. Die stilte vraagt om erkenning van bestaan, een woord dat geborgen kan worden, dat wordt wie je was, wie je zijn kunt, mee te nemen om mee te leven. Je hebt de kernwoorden van het gedicht heel treffend ingebracht in een verhalende tekst. Het geboren zijn dat meer verbindt dan alles wat verschil maken kan. |
|
pramodah: | Zaterdag, november 17, 2001 12:02 |
prachtig,mooi en verwarrend gedicht........... | |
Auteur: Sam Stofferis | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2001 | ||
Thema's: |