De lijn tussen droom en werkelijkheid vervaagd
ik heb er niet om gevraagd, sterker nog
ik wou dat ik anders was, normaal, gewoon,
niet zo vaag, is dat te veel gevraagd?
Ontkenning van kennis vaagheden en
interne rijkdom, ik ben niet stom,
gewoon te slim voor mijn gemiddelde voorbijganger,
Een strakke lijn tussen de -in en de -outgroup
de ingroup dat ben ik, met al mijn emoties
de outgroup is iedereen die niet mijn taal spreekt
en slechts gist naar gebrek, tijdens hen gesprek
de confrontatie met mij of tenminste met mijn masker,
Ik geniet, vreugde in mijn hersenspinsels
diepe filosofie gedachte en vluchtige nobeltheorieën
analyse en observatierapporten,
Ik blijf maar schrijven in mijn hoofd de hele dag,
mijn lade bijna vol,
Ik durf niets weg te gooien dan zal ik misschien
mijn dagelijkse ritme verstrooien en lijken
op alle anderen zonder hoofd door het leven te gaan,
gewoon niet te bestaan, de veiligheid van de massa
heb ik enkele jaren gedragen, maar hij past mij niet
Ik blijf maar vragen, tot vaagheden in het verleden
maar liever in het heden daar heb ik nog controle,
toekomst zie ik niet, zoals ik mij nu voel
durf ik niet te kijken, teleurgesteld word ik
zuchtend wakker de volgende dag, als ik weer leven mag,
niet dat ik niet wil maar ik moet,
Ik start mijn robot op, hij beweegt vanzelf
en doet zijn ding,soms loopt hij vast staat even stil,
dan start ik opnieuw op en hoop op betere dagen,
hoop deze keer omdat ik wil, ik wil leven,
maar ik kan niet, nog niet, misschien kan iemand
mij dat leren, leren leven
Ik heb het nooit gekund leven met een Hoofdletter,
alleen in Subscript...