Ik snap het niet,
hoe is het ooit zo ver gekomen?
Zonder reden veel verdriet
Waarom toch dit verlangen?
En waarom op dit gebied.
Telkens weer die rode plekken,
en het verlangen naar bloed.
Ik moet ze goed zien te bedekken,
moet het stoppen en voorgoed.
Het lukt maar niet ermee te stoppen,
ook al wil ik het zo graag.
Moet me voor het gevoel verstoppen,
het is werkelijk een plaag.
Telkens als ik ben begonnen,
stop ik niet tot ik kijk.
Want op de muur komen bloedspetters,
weet niet wat ik hiermee bereik.
Ik hoop dat het me ooit zal lukken,
dat de stem weg zal zijn.
Dat ik het vreselijke gevoel kan bedrukken,
en ik niet meer leef in schijn...