Ik zal je ontmoedigen
Zoals je in de winter je trui uit trekt als de radiator kraakt
en weer aan trekt
en weer uit trekt en zomertje speelt
Zo zijn de schilderijen, van veraf
gevat, scherp, verlangend;
van dichtbij verfrommelend: “Er was eens een veraf-schilder,”
uítgesproken verfrommelend.
De terugweg is dus niet hetzelfde als de heenweg, zei de wiskundige,
ik vind het heel doorsnee. De trui volgt nuffig.
Het wat ontegenzeglijk zomer.