Ik bouw zandkastelen,
zandkastelen in mijn hoofd,
ik kan geen zandkastelen meer bouwen,
mijn strand is te vol
ik laat grote golven inkt vloeien
de eigenaren proberen wanhopig hun zandkastelen te redden.
Zachtjes, maar met veel woorden bulderen de golven voorbij.
Langzaam komen de mensen terug
een leeg strand
een illusie
ik ben bedrogen
de zee kan de zandkastelen niet meer aan
het zand kan er niet meer uit,
dan ontploft mijn hoofd want het kan er niet meer bij
ik heb zand in mijn mond, jij ook?