de weg was lang
ervaren door het angstig glas
flinterdun schraal geslepen
geklemd lijfmager
de draad fragiel
roerloos tussen hemel en aarde
gesponnen nog slechts
enkelvoudig van zijde
adem in einde
steeg met nevel der nacht
bevrijd met de ziel
stil in reis naar begin
van
eeuwigheid
| hiljaa: | Vrijdag, maart 10, 2006 19:15 |
| zacht mooi neergezet! knufiefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Vrijdag, maart 10, 2006 10:46 |
| Hoe teder weer dit tonend, voelbaar werkje van jou. Liefs en heel warme knuf, sunset |
|
| remie: | Vrijdag, maart 10, 2006 07:30 |
| mooi gedichtje..liefs Remie | |
| michris: | Vrijdag, maart 10, 2006 02:15 |
| Alles komt voorbij begin is nieuw het middenstuk wazig en aan het eind wacht de eeuwigheid, gewild of ongewild ik vaar op mijn gevoelens mee vermenigvuldig jouw gedachten kijk in je hart en voel... liefs, michris |
|
| Peter van Tiel: | Vrijdag, maart 10, 2006 00:56 |
| Heel mooi, zoals jij dit verwoord, maar ik hoop dat mijn laatste reis nog even op zich zal laten wachten. Bedankt voor je leuke reactie en ik wist eigenlijk zelf niet, dat het al weer de 25e was. En ik heb er nog een paar te gaan hoor. Trustenknuffie, Peter. |
|
| tulpje: | Vrijdag, maart 10, 2006 00:50 |
| mooi gedicht en die eeuwigheid komt komt langzaam naar ons toe. liefs tulpje |
|
| ana (stacia): | Vrijdag, maart 10, 2006 00:12 |
| Esoterie, jawel. En ik mis nog poëzie met een grote P bij de thema's. liefs ana |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||