zoveel onzekerheid, in mijn zekerheid
willen vallen, maar ik blijf staan
ik moet stoppen, maar ik blijf doorgaan
voor jou mijn vriend, maar ik vergeet mezelf
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
Bert Vos vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


m.s: Vrijdag, maart 17, 2006 17:41
he bertje...
hoe krijg je het tcoh voor elkaar, te schrijven, wat ik voel?
met alle overeenkomsten die wij al hadden, heb je er hier weer een...
ik ben momenteel ook zo met anderen bezig, dat ik mezelf vergeet...soms zo verwarrend, en moe tot op mn botten....maar toch blijf je doorgaan, omdat een ander je nodig heeft.
wat denk jij? klappen we zelf in elkaar, op het moment dat die ander ons niet meer zo hart nodig heeft???
mooi gedicht bert,..ik voel wat jij bedoeld.
kus,


Suzanne.: Donderdag, maart 16, 2006 18:18

Niet doen, Bert. Aan jezelf denken is ook goed.

Liefs.


Will Hanssen: Donderdag, maart 09, 2006 16:25
Zo herkenbaar....prachtig geschreven Bert!

Liefs, Will


MizzTeaQ: Donderdag, maart 09, 2006 12:51
Mooi , maar jezelf vergeten kan nooit goed zijn...
Het verlangen is te 'proeven'...
Sterkte!

Liefs ,


Anneke van Dijk-Ploeg: Donderdag, maart 09, 2006 12:08
sterk ondanks zwakte!!

verwarring heel duidelijk verwoord!

namasté, Anneke


*zwarte schaduw*: Donderdag, maart 09, 2006 12:05
een mooi geheel, goed geschreven!

dikke knuffel van mij,
zwarte schaduw


HIJ&ZIJ: Donderdag, maart 09, 2006 11:36
Deze moet ik even een paar keer lezen, wonderbaarlijk hoe hij dit in elkaar hebt gezet, je onzekerheid komt er dwars doorheen, herkenbaar dit, graag gelezen,

liefs,


Jannie Hoogendam: Donderdag, maart 09, 2006 11:31
" zoveel onzekerheid in mijn zekerheid..." prachtige zin, Bert
Fraai gedicht
liefs
Jannie


Marina van Vledder: Donderdag, maart 09, 2006 11:25
dat zijn de mooiste mensen, zij die alle grenzen kennen en niet bang zijn om zowel zwak als sterk te ogen naar de wereld.

x
Mar


ana (stacia): Donderdag, maart 09, 2006 11:24
Een eerste ogenflits doet vermoeden "gewone" zinnen aan te treffen. Maar oh jee als je begint te lezen... de verwarring is beklijvend geschreven en kruipt me wat onder de huid.
Nice one !

liefs
ana


Over dit gedicht
Auteur:  Bert Vos
Gecontroleerd door:  michris
Gepubliceerd op:  09 maart 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.