Ze zeggen allemaal maar,ja ik begrijp je goed...
Maar volgens mij weten ze niet eens hoe je zoiets begrijpen moet..
Hoe kun je iets begrijpen als je het zelf niet hebt meegemaakt..??
Dan kunnen ze toch niet weten hoe het voelt??
En hoe weten ze dan wat iemand bedoeld??
Uit medelijden zeggen ze dat ze het allemaal weten...
En ondertussen zijn ze mijn verhaal alweer vergeten..
Elke dag vertel ik het ze weer..
Dat doet me echt gewoon zeer...
Waarom luisteren ze dan ook niet gewoon naar wat ik zeg...
Ja, ze luisteren wel, maar niet met hun hart...
Ze luisteren met hun hoofd...
En ze zouden me helpen..dat hadden ze me beloofd...
Er is op dit moment maar 1 iemand die me echt helpen wil...
Als ik haar nodig heb..geef ik maar 1gil...
En dan staat ze voor me klaar..
Is dat nou zo moeilijk te doen voor alle andere mensen??
Of vinden ze het gewoon raar???????????