Elke nacht weer,
Diezelfde droom keer op keer
Die angst, het gaat maar door
Geen enkele nacht ben ik het voor
Ik denk dat dat niet kan
Ik ben alléén nog maar bang
Verstijfd van angst
Bevend als een rietje
Breng ik elke nacht door
Me voelend als een mietje
Ik schreeuw om hulp maar er komt geen geluid
Ik probeer het nog eens maar er komt niks uit
Mijn ogen vullen zich met tranen
Ik probeer me een weg te banen
Weg van alles, van mijn gevoel
Dat is mijn enige doel
Hij rent me achterna
Ik voel het ookal zie ik niets,
Eerst te voet, nu rijdend op een fiets
Steeds sneller
Hij haalt me in
Ik weet het nu zeker..
Hij krijgt weer zijn zin