Janet..

Vanaf het moment dat jij ons verliet..
Liepen wij met een hartje vol verdriet..

We hebben geprobeerd het te accepteren..
En van alle goeie dingen aan jou te leren..

Maar elke keer als we verder willen gaan..
Volgt er weer opnieuw een traan..

Jij gaf ons onvoorwaardelijk liefde en steun..
Het is daarom dat ik liever niet op iemand anders leun..

Ik weet niet wat al die andere mensen denken of voelen..
Maar ik weet zeker dat ook zij s'avonds in bed liggen te woelen..

Zich afvragend waar je nu zal zijn..
Of je verlost ben van die afgrijzelijke pijn..?

Of je nog wel eens aan de tijden met ons terug denkt..?
En ons ook vanuit de hemel nog al je liefde schenkt..?

Wat ik in ieder geval wel zeker weet..
Is dat niemand van ons jou ooit nog vergeet..

De mooie tijden blijven voor altijd in onze hartjes opgeslagen..
Maar daarom blijven wij ons nog wel steeds afvragen..

Waarom jij de gene was die ons moest verlaten..
We blijven er in ieder geval over praten..

Lieve Janet.. Het enige dat ik er nu nog over kan zeggen..
Is dat wij ons erbij neer moeten leggen..

Bij het feit dat jij nu eindelijk van je pijn af bent..
En dat we trots mogen zijn op t feit dat elk van ons jou kent..

T enige wat ik nu nog kan zeggen over jou..
Is dat ik ontzettend veel van je hou

© Diian


(lieve Janet..dankjewel dat we die mooie tijd met jou mee mochten maken.. Jij verliet ons op 11-10-'05 ..Rust in vrede :( )