Een snee in mijn pols
Zorgt voor bloed op de grond
Ik wil om hulp gillen
Maar er komt geen geluid uit mijn mond
Ik ga zitten tegen de muur
Met handen bedekt met bloed
Na zitten denken
Over hoe het zeker niet moet
Ik weet dat ik moet stoppen
En denk ook dat ik het kan
Maar snijden lucht op
Ik word er rustig van
Ik vergeet even mijn problemen
En doe mijn ogen dicht
Ik voel me langzaam wegzakken
Maar word wakker door het licht
Ik kijk naar mijn polsen
Die inmiddels opgedroogd zijn
Ik denk na over stoppen
Maar snijden voelt zo fijn
De pijn die ik dan voel
Maakt me rustig en blij
En ookal begrijp je het niet
Je gelooft wel in mij
En daarvoor wil ik je bedanken
Zonder jou lukte het me niet
Jij bent degene die me helpt
En een deel van de echte mij ziet