Op het platform van een speeltuin-toren
voel ik mij, boven beukenbomen,
zweverig en vol verliefdheid,
na de vele treden van een lange trap
in wijde lucht verloren.
Nu, onder mij - de juist ontstegen diepte
navibrerend in mijn maag - zie ik
in rose perspectief mijn wereld: lief.
Wat is mijn wereld lief!
Vlak voor mijn voeten
golft een gladde glijbaan naar beneden.
Straks suis ik snel, steeds sneller,
naar omlaag.
Nog even blijf ik op mijn platform
boven beukenbomen,
nog even blijf ik dromen,
want ik ben verliefd vandaag.