Verdrietig geluk
De zucht van het geluk is me dierbaar,
ook al is zij slechts steeds een korte flits.
Het licht dat zij geeft, warmt me op,
verwarmd reis ik in zijn flits mee.
Verdrietig geluk, ik troost jouw,
net als het water, vinden we de weg weer terug.
Maar wat meer is, ik leer je kennen,
ook al vinden we de weg niet steeds vlug.
De zucht van het geluk blijft me dierbaar,
ze is de sterkste flits.
Doorheen m’n eigen gevoel,
vindt ik steeds zijn doel.
Verdrietig geluk, ik acht je niet ultiem,
maar wat mogelijk meer is.
Hou ik van je tijdelijke,
en je lieflijke onvermijdelijke.
Filosofische noot
Net zoals het water vindt de mens steeds zijn weg.
Wat de weg is, daar moet je je geen zorgen over maken.
Wat je wel kan doen?
Vertrouw, het water vindt steeds zijn weg…