Denken over de zon
Met daarbij de witte wolken
Die ik tot figuren verzon
Zoals een koe die werdt gemolken
Een haas in zijn geraas
Over vlinders fladderend in de wei
Dan weer bloemen met een vaas
Over een berg met een kei
Dromen over plaatsen
Waarin je vrij kan bewegen
Waar je geen tijd hebt om je te verplaatsen
Waarin mensen niets wegen
Waarin ieder vrij is
Zonder iemands gezeur
Niemand heeft daar een gemis
Het land is vol bloemengeur
Wat heerlijk om daar te zijn
Dansend op de wolken
Te balanceren op een touwlijn
Opgevangen door de witte wolken
Kon ik maar leven in dat paradijs
Een te zijn met de gevleugde
Mee zingend met hun wijs
Voor eens dat ook ik deugde
Neem mij toch met je mee
Geef mij toch je hand
Laat mij meevliegen over de zee
Naar jou prachtige land
Laat mij meegaan
Pak dan toch mijn hand
Laten we vanavond nog gaan
Maar dan is het tijd
Om weer te gaan
Je ziel die dan weer lijd
En je dwingt toch te gaan staan
Weg uit het groene gras
Weg uit je dromenland
Weg uit alles dat was
En terug te gaan naar je geboorte land