Mijn meer
opzoeken is een gevoel van moeten
mijn meer dat met mij optrekt
het rusteloze is deel van mij
maar kalmte bij het zien verstrekt
de zee, ze kent er de getijden
springt uit de ban, geeft rust
maar op dagen gaat mijn gemoed
uit naar mijn meer dat mij er kust
naar onbekende oorden
stromen rivieren alsmaar door
vaak de behoefte te willen volgen
maar mijn meer geeft wederhoor
ik kan de roos niet horen groeien
nog omvatten het stilstaand water van mijn meer
de oorsprong diep verborgen
in de diepte ligt er haar beheer
willem
Peter van Tiel: | Dinsdag, februari 28, 2006 11:37 |
Jouw poëzie vind ik prachtig. Ik lees het graag, ook dit weer. Fijne dag verder. Peter. |
|
sunset: | Dinsdag, februari 28, 2006 11:09 |
Heerlijke tonende verwoording willem en graag gelezen. Liefs en warme genegenheidsknuf, sunset PS: De laatste dag bij mij sloeg op onze laatste carnavalsdag hier. Maar dat had jij al begrepen. Toch? |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, februari 28, 2006 10:05 |
En hoe is het met je minder?? Groetjes, Rien. |
|
am I still alive: | Dinsdag, februari 28, 2006 09:33 |
wow |
|
Elze: | Dinsdag, februari 28, 2006 09:25 |
prachtig dit... mooi poëzie laifs,,elze |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 28 februari 2006 | ||
Thema's: |