doekel
Ik sla mijn armen
om jou heen
waarbij ik hoop
dat een zuchtje wind
overhangende wolken
weg zal blazen
dit is een doekelmoment
van ons samen
waarbij we in geest
omringende gedachten
elkaar blijven verbazen
woorden onbesproken
hangen nimmer tussen
ons beiden in maar
worden in gedachten
over gebracht
de zon breekt door
en ik zie hoe je
genietend
vol genegenheid
naar mij lacht
L!@
hiljaa: | Dinsdag, februari 28, 2006 14:47 |
doekeldedoe! prachtig gedoe ! zo mooi weer verwoord jou vriendschap scoort! knufliefs--hiljaa-- |
|
erje: | Dinsdag, februari 28, 2006 14:46 |
mooi wat gaat er nu gebeuren als de zon straks heet wordt dan ga je toch niet smelten he,of....toch liefs erje |
|
Writers block: | Dinsdag, februari 28, 2006 10:36 |
Wauw, echt mooi! Prachtig gevoel, prachtig verwoordt :) Writers block |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, februari 28, 2006 10:07 |
Ik ken alleen doedels..... Groetjes, Rien. |
|
Elze: | Dinsdag, februari 28, 2006 09:02 |
er is geen wolk die eeuwig blijft drijven op dat enen zuchtje wind totdat jij je armen om me slaat en zegt ..jij bent mijn beste vrind |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 28 februari 2006 | ||
Thema's: |