lekker chatten op t internet
vaak heel gezellig en meestal zo fijn
maar nooit van tevoren geweten
dat t ook frustrerend zou kunnen zijn
Ik leerde jou zomaar kennen
een kerel,compleet normaal
gewoon een lekker ding
meteen voor mij speciaal
we kletsen nu al maanden
en maken heel veel lol
geen onderwerp is gek
geen onderwerp is te dol
we praten over het leven
over relaties en over pijn
soms fantaseren we even
dat we n avondje samen konden zijn
voor jou is dat maar geinen
voor mij is het een wens
ben gewoon helemaal gek op je
als maatje en als mens
raar dat zoiets kan gebeuren
gewoon via het "net"
je kent de persoon niet live
en toch vind je hem "je van het"
nooit gedacht dat t mij zou gebeuren
dat het mij kon overkomen
dacht dat dat voor "mafkezen"was
die leefden voor hun dromen
maar nu is t mij dus toch gebeurd
ik heb een zwak voor jou
alleen die "klote-afstand""
belemmerd alles nou
ik moet je eigenlijk laten gaan
maar dat doet zoveel pijn
ik weet dat we niet verder kunnen
en alleen maar cyber-lovers zijn
dus moet ik toch maar leren
mijn gevoel te onderdrukken
maar vraag me toch wel af
of me dat ooit zal lukken
want weet dat ik meteen
na t schrijven van dit gedicht
jou weer opzoek op msn
en wacht op jouw gezicht..
dat dan weer zal verschijnen
voor mij op de cam
tja,..t blijft gewoon moeilijk
dat jij mijn cyber-lover bent