eten, het was voor mij net als onder een trein springen, ik durfde het niet, ik werd mager, heel erg mager, mijn vader en moeder werden bezorgd heel erg, maar ik luisterde niet ik was koppig en zat in de knoop met mijn verdriet, ik hrb de groote stad gezet en heb het gered, maar soms denk ik en overweeg ik om weer te stoppen