Ik ben gekwetst van binnen
Ik blijf liever buiten
Ik weet dat ik naar binnen zal moeten gaan.
Ik zal de dingen moeten loslaten.
Ik zal de controle moeten verliezen en ik weet dat het diep
van binnen geen controle is,maar de angst van loslaten is.
Alle dingen die me zijn overkomen en alle angsten die daar in mee zijn gekomen.
De grote oorlog binnen waar verstoppen niet mogelijk is.
Waar huilen niet meer dan even loslaten is.
Houdingen die maar blijven komen.
Gedachten die elke seconden naar binnen stromen.
Geen rust en ruimte van binnen.
Niet kunnen beminnen
altijd maar praten,altijd maar voelen.
Altijd maar vasthouden aan het lichaam om me heen en daar wil ik absoluut niet heen.
Ik voel me vastgezet en bewegen niet mogelijk is, want de controle overheerst mijn ziel.
Waneer sta ik nou eens op en val ik niet meer neer.