Nooit meer samen vechten…
Nooit meer samen lachen…
Nooit meer samen kermissen bezoeken…
Nooit meer samen praten…
Helemaal niets meer…
Nooit meer samen zijn
Dat doet me zeer
Het doet me echt pijn…
Maar jouw leven mocht niet meer
Jij moest gaan
Ik mis je iedere dag weer
Je liet mij hier in m’n eentje staan…
De rest van mijn leven zonder jou
Telkens weer die confrontatie
Waarom moest dat nou
Ik begrijp het nie…
Altijd en overal hetzelfde verhaal
Maar de mensen snappen het niet
Dat is waar ik zo van baal
En dat doet me zo’n verdriet…
Mensen weten niet wat het is
Ze proberen het te snappen
Maar telkens weer het gemis
Ze willen je alleen op zien knappen…