tranen gehuild om het verdriet, lopen langs mijn wang
jouw aanblik nu niet meer dan een gevoel van teleurstelling
ik ben sterk, niet langer meer bang
ik besef dat ik je alleen nog maar haat
omdat je doet alsof er niets is gebeurt
terwijl die dag in mijn ziel gegrift staat...
die dag... die pijn...
ik wilde schreeuwen en niet meer stoppen
maar mijn stem brak en viel in duizenden stukken
naast jouw alles vernietigende leugens en bedrog
ik heb mijn besluit genomen
jouw woorden en daden kunnen mij niet meer kwetsen
jij en ik alleen nog maar een illusie
verdronken in drijfzand, vergaan met de tijd...