Ik kijk in de spiegel,
mijn ogen vol tranen, van verdriet,
Ik, hopen dat de rest van de wereld ze niet ziet.
Ik wil het niet, ik wil niet zo zijn,
het doet me zo'n pijn.
Ik wil zo zijn als dat vrolijk meisje,
dat meisje van mijn jarenlang toneel,
jammergenoeg is dat meisje niet rieel.
Niet voor mij, niet voor mijn leven.
Ik, hopen dat iemand mij lievde kan geven.
Nog denk ik terug,
terug aan jou, en dat meisje.
Meschien was dat toneel wel goed,
het was in iedergeval fijn fijn,
was ik maar dat meisje.....
dan kon ik nog een keer bij je zijn !