Ik
Negativiteit zit vastgenageld in mij
Positiviteit is echter nergens te bekennen
Depressiviteit komt te vaak nabij
Van de realiteit wil ik altijd wegrennen
Ik mag van mezelf geen fouten maken
Omdat mijn lat veel te hoog staat
Perfectionisme blijft me raken
Ik maak fouten, vandaar die zelfhaat
Fouten vergeef ik mezelf niet
Dan vind ik mezelf slecht
Omringt door mijn eigen verdriet
Ben ik altijd weer tegen mezelf in gevecht
Ik wil positiever denken
De wereld en het leven wat makkelijker zien
Mezelf eens wat meer geluk schenken
Want dat is toch wat ook ík verdien?