De nieuwe dag
uitgelopen knoppen barsten
geruisloos gaat het leven stromen
en de merel in zijn lied
laat de eerste schuchtere tonen komen
geen juichtoon met een lauwerkrans
langzaam kleurt het donker, versmelt met de dag
sierlijk rinkelen de zonnedruppels
over het slapende, als bij toverslag
laaft een minnend hart zacht
de morgengloed groet haar sierlijk teer
de nieuwe dag zegt het stilzwijgend
mijn pracht is er morgen weer
willem
Will Hanssen: | Zondag, februari 19, 2006 12:25 |
Schitterend Willem poëzie van de bovenste plank, zeer beeldend neergezet! Liefs, Will |
|
hiljaa: | Zondag, februari 19, 2006 11:15 |
leesbaar mooi! moet ook dikwijls mijn brilletje opzetten!maar ja als ge wat ouder word!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, februari 19, 2006 11:01 |
Mooi X Annemieke |
|
Jannie Hoogendam: | Zondag, februari 19, 2006 10:52 |
Een prachtplaatje Willem... kuss Jannie |
|
L!@: | Zondag, februari 19, 2006 10:30 |
prachtige laatste strofe liefs (al 3x) L!@ |
|
HIJ&ZIJ: | Zondag, februari 19, 2006 10:22 |
Geweldig dit, heerlijk ochtengedicht en dat gecontroleerd door .... maneschijn ;-)) Jeutje, Bas heeft mijn lettertype aangepast, ik kan het toch goed lezen zo, haha! liefs, |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 19 februari 2006 | ||
Thema's: |