manuella smit: | Dinsdag, november 13, 2001 19:28 |
Lieve Sheena * prachtig* meer heb ik niet te zeggen...xxx van Juweel |
|
Lonesome Cowboy: | Maandag, november 12, 2001 10:09 |
Heel mooi Sheena. G. |
|
Hans Winter: | Zondag, november 11, 2001 01:30 |
Een heel mooi slot. | |
catharina: | Zaterdag, november 10, 2001 22:50 |
ik word hier stil van....shiiit... liefss cathje |
|
vangheluwe linda: | Zaterdag, november 10, 2001 18:06 |
dat verdriet zag ik ook bij mijn kinderen,het heeft mij doen nadenken.mooi gedichtje ontroerend. liefs linda |
|
Robski: | Zaterdag, november 10, 2001 17:59 |
Jemig zeg.. *zucht* .. erg mooi... en ontroerend.. Liefs... Rob |
|
erika: | Zaterdag, november 10, 2001 17:09 |
Dit vind ik een heel mooi en ontroerend gedicht. Liefs erika |
|
Renate-td-: | Zaterdag, november 10, 2001 15:42 |
Jeetje Sheena, wat een onwijs ontroerend gedicht, echt heel mooi geschreven. Liefs Renate |
|
Anouck : | Zaterdag, november 10, 2001 15:29 |
Men kan inderdaad pas accepteren als men eerst heeft losgelaten, afstand genomen. Maar voor je dat kan, heb je nog een hele weg te gaan. Prachtig omschreven Liefs |
|
pramodah: | Zaterdag, november 10, 2001 15:18 |
een mooi gedicht scheena, en vol gevoel geschreven,dit zal de pijn niet wegnemen,maar toch een troost zijn ........... liefs pramodah |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2001 | ||
Thema's: |