Voorbij de hoogste berg
zie je mijn lieve lach weer
ik klim en klim omhoog
maar zak steeds een stukje neer
Achter de donkere wolken
zie je mij tranen huilen
toch schijnt er ook de zon
en kan ik me niet verschuilen
In het helderste water
zie ik je liefde zo puur
je laat gevoelens dansen
minnend over de vrije natuur
De bodem is nog niet bereikt
jij reikt me een uitgestoken hand
ik vecht me omhoog, kom er wel
met de zon komt eens ook liefdesland
arie: | Vrijdag, februari 17, 2006 18:42 |
eens de zon haar stalen zend je in warmte wenteld het leven je toelacht zal je dansen is liefdesland nabij liefs, Arie |
|
poky: | Vrijdag, februari 17, 2006 17:42 |
een pracht van een gedicht en liefdesland in zicht,groetje poky | |
pluk de sterren: | Vrijdag, februari 17, 2006 16:44 |
prachtig | |
Reiger: | Vrijdag, februari 17, 2006 14:09 |
Echt prachtig geschreven.... | |
arie.v.d.zalm: | Vrijdag, februari 17, 2006 11:48 |
prachtig neergezet | |
switi lobi: | Vrijdag, februari 17, 2006 11:08 |
Vast en zeker lieverd..... Dikke kus, liefsliefs...switi lobi |
|
Annemieke van der Ven: | Vrijdag, februari 17, 2006 08:33 |
Hoopvolle woorden... Liefs Annemieke |
|
L!@: | Vrijdag, februari 17, 2006 08:29 |
heel mooi hoopvol verlangend... | |
~~~eilahtan~~~: | Vrijdag, februari 17, 2006 08:19 |
heel mooi geschreven en ik hoop het van harte voor jou remie liefs nathie |
|
Artifex: | Vrijdag, februari 17, 2006 08:03 |
Prachtig mooi. En hopelijk komt snel je liefdesland in zicht. Liefs, Artifex. |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2006 | ||
Thema's: |