ik leg niets neer en zij noemen het wetenschap
die tederheid, duinen van huid met tinnen soldaatjes
rij na rij staan ze op en mij onderworpen tegen
geen waanzin zonder een gevoel van veilig zijn
slechts lippendiensten die een waterspoor nalaten
veeg ik weg als rechte voren in mijn kippenvel
waar ik blijf liggen zet die wetenschap me stil
kussenloos recht in de rug van spijkerbedden
juist de plaats waar gister satijn zijn vleug vond
kreukt vandaag een dienstmaagd haar bevelen
zij vangt een lach op de dag die eigendom blijft
van wat ik voel en niet duidelijk maken wil
Evi: | Woensdag, maart 08, 2006 14:23 |
een ijzerstukje poezie! Prachti geschreven! liefs |
|
tir: | Donderdag, februari 23, 2006 13:39 |
De scheiding van creatie en beschrijving heeft jou meer belijving gegeven dan de omarming van mijn droge geest. | |
sunset: | Donderdag, februari 16, 2006 09:23 |
Ik leef vanuit mijn voel, mijn hart. En jij ook (dacht ik toch). Prachtige graag gelezen poëzie. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Mathilde: | Donderdag, februari 16, 2006 08:39 |
ik kan hier niet helemaal de vinger op leggen maar ik krijg er een bijzonder gevoel bij... 'k zal nog eens terugkomen vandaag.. liefs, mathilde |
|
michris: | Donderdag, februari 16, 2006 01:24 |
Wat Christa zegt: Sla met die staart de wetenschap om de oren vind ik wel een goeie. Ik weet ook zeker dat je dat doet en dat je dat kunt. En dat dat spijkerbed, ja, dat ligt niet prettig....maar ik hoop dat je je over een tijdje weer zorgenloos op je matras neer kunt vlijen. Want een kanjer ben je wel en een vechter. liefs, michris |
|
christina: | Donderdag, februari 16, 2006 00:44 |
go girl go sla met die staart de wetenschap om de oren je kan het dat weet ik zeker knuffie ook voor die kleine kaptein |
|
Edwin van Rossen: | Donderdag, februari 16, 2006 00:43 |
Jammer dat ik (net) niet de juiste spijker kan vinden maar die kippenvel die blijft erin. | |
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 februari 2006 | ||
Thema's: |