Pijnlijke zekerheid
Onzekerheid verscholen in vernuchtering.
Niet wetende dat jij zoveel los kon maken
in mij, zonder dat ik je hoor, of zie.
Juist daarom dat gevoel van binnen
een angst waar ik mij meester van wil maken!
Laat me slechts de adem voelen uit je mond of
geef een klein tikje op m’n schouder of je blaast
zachtjes in m’n nek maar laat me weten
dat ik nog naar je toe zou kunnen, als dat nodig is.
Geef me nog 1 keer een beeld van jou met mij daarnaast!
Zekerheid weggeduwd in ontkenning.
Ik ben er nog, maar waar ben jij? Ik zoek
je overal, maar vind je nergens. En terwijl mijn hart
Onrustig woelt vanbinnen, wordt mij ingefluisterd
Het is over liefste, een gesloten boek!
Niet wetende dat jij zoveel los kon maken
in mij, zonder dat ik je hoor, of zie.
Juist daarom dat gevoel van binnen
een angst waar ik mij meester van wil maken!
Laat me slechts de adem voelen uit je mond of
geef een klein tikje op m’n schouder of je blaast
zachtjes in m’n nek maar laat me weten
dat ik nog naar je toe zou kunnen, als dat nodig is.
Geef me nog 1 keer een beeld van jou met mij daarnaast!
Zekerheid weggeduwd in ontkenning.
Ik ben er nog, maar waar ben jij? Ik zoek
je overal, maar vind je nergens. En terwijl mijn hart
Onrustig woelt vanbinnen, wordt mij ingefluisterd
Het is over liefste, een gesloten boek!
Reacties op dit gedicht
| Engeltjuh: | Donderdag, maart 02, 2006 00:27 |
| deze raakt me enorm, erg mooi verwoord, maar zo triest. tijd heelt, en bij deze een virtueel pleistertje van een mede-freakje. liefs van amber | |
Over dit gedicht
| Auteur: how*to*go | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||