Zwaar getroffen
diep in mijn hart
de pijn bevroos
de tijd leek stil te staan
lachende gezichten om me heen
geen besef
schijnheiligheid is nabij
gespeeld medeleven
een extra steek in de rug
ik voel bijna geen pijn meer
ik voel bijna geen verdriet meer
ik heb nog NOOIT voor hen sympathie gevoeld
ik ben alleen
ik lijk verdoofd
de pijn is er nog steeds
waarom is alles anders?