Mijn ogen worden vochtig
Ik slik mijn tranen in
Kies heel voorzichtig woorden
Denk na bij elke zin
Mijn moeder is van porselein
Zo breekbaar en zo teer
Sinds de dood van mijn vader
Scheelt haar het leven niet meer
Ze was altijd een dominante vrouw
En had flinke haren op haar tanden
Nu zit ze eenzaam en gebroken
Met een zakdoek in haar handen
Lieve mam het doet zo’n pijn
om jou elke dag zo te zien
eten drinken doe je nauwelijks
wil je zo graag naar papa misschien!
erje: | Donderdag, februari 09, 2006 19:26 |
kijk Rian jij vind het al moeilijk dat je vader er niet meer is, lijkt mij voor je moeder net zo erg en ik denk dat zij wel weer naar jou vader wil maar als het zover is hoe ga jij er dan mee om, vind je gedicht intens mooi hoor liefs erje |
|
~~~eilahtan~~~: | Donderdag, februari 09, 2006 19:01 |
met tranen in mijn ogen gelezen heel triest veel sterkte en een hele dikke kroel voor jou mams van mij liefs nathie |
|
anita v: | Donderdag, februari 09, 2006 18:25 |
Heel erg mooi.. Ik weet hoe het voelt lees aub mijn gedichten heel veel sterkte Anita v xx |
|
wolkie: | Donderdag, februari 09, 2006 17:22 |
Ow dat is echt erg voor je! Ik heb de tranen achter mijn ogen branden Echt ontzettend mooi verwoord |
|
Peter van Tiel: | Donderdag, februari 09, 2006 13:25 |
Lieve Riann, mijn moeder was precies hetzelfde. Na de dood van mijn vader hoefde het voor haar ook niet meer. Op het laatst wilde ze nauwelijks meer eten. Alleen wat fruit en af en toe een hapje pap of pudding. Zo heeft ze 5 maanden geleefd en overleed toch nog onverwachts, een dag voor haar 94e verjaardag, waar ze ook al tegenop zag. Lief gedichtje vor je moeder. Hopelijk, dat de lente haar weer wat vrolijker kan maken. Knuffie, Peter. |
|
switi lobi: | Donderdag, februari 09, 2006 13:15 |
Met pijn in mijn hart gelezen...dikke kus...sterkte! Liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 09 februari 2006 | ||
Thema's: |