een meisjeu,
een meisjeu vol verdriet,
een meisjeu dat niet meer van het leven geniet.
een meisjeu dat aan een stemingsstoornis leidt.
een maal in haar eentjeu , samen met de eenzaam eenzaamheid.
is ze aan het piekeren en aan het krassen
afvragend of ze wel bij het leven zou passen
met de zoveelste keer bereden piekeren en dalen
is ze tot de conclusie dat ze voor het leven zou falen
maar toch blijft de dood de angst
afvragen over gods ontvangst
woedend over die emoties van doorborende pijn
het lef dat er niets is maar de emoties die er wel zijn
woedend over de mensen die haar deze pijn hebben aangedaan
jaloers op de mensen die wel sterk in hun schoenen staan
ze kan niet fantaseren over het heden
ze staat nog altijd vastgenagels aan het verleden
vastgenagels door al het verdriet een pijn
de littekens die haar hele leven bij haar zullen zijn
haar hart verscheurt en gebroken
proberend met de liefde , die er niet meer is , tog nog een vlammentjeu te stoken
!PrEtEnD!