Het was enkel de deur
Ik wou de wereld ontmoeten.
En het was enkel de deur
wat de wereld nog scheidde
van het liggen aan m'n voeten.
Achttien was ik
en een onwetend kind
Ik ging, en waaide mee met de wind
Over de Indiase bergen,
Langs gletsjers van Antartica
Door moerassen in Amerika,
En met karavaan door woestijnen in Afrika.
Ik kijk om, op m'n korte levenspad.
En zie de kiezels, die bergen leken voor ik ze passeerde.
Veel ging er goed, nog meer ging er fout.
En ik leerde, leerde en leerde nog meer.
Soms wou ik dat ik toen nog meer geleerd had
Maar nee, de wereld ontmoet je geen tweede keer
Geen spijt, en geen vraag om vergiffenis
Het fijne van het verleden is, dat het geweest is.
Auteur: kim_zegt** | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 07 februari 2006 | ||
Thema's: |