Soms denk ik laat mij ontwaken
Want deze droom wil ik niet meer
De zelfde tegenslagen keer op keer
Nooit voel je die rust dat ene moment voor jezelf
Dat je voorwaarlijk vrij bent en je de dood omhelst
Maar is dat het waard? Om te leven met verdriet
dan denk ik weer, ben ik de enige die het ziet
een straal licht raakt langzaam de koude grond
en dan denk ik aan het persoon dat mijn hart heeft verwond
als in een kamer zonder ramen
je kan er niet meer uit
de deur is op slot
wat is dan jouw besluit
kies je om verder te gaan met wat je hebt gehad?
Stop je? En draai je, je weer om?
Of blijf je wachten tot dat zij weer komt?
Weet jij wat je doet? Weet ik wat ik doe?
toen ik het verneukte deed ik het goed
wij lagen hier ooit samen met elkaar
en nu jij er niet meer bent voelt dit alles zo raar