Persona non grata
Woorden
niet eens zo gek veel
niet eens zo gek
ik werd
een ander mens..
Zoals de wind zijn streken
zo verwaaide ik van richting
twijfel kroop
als waanzin in mijn ogen
o blindering, uw pantser is stijf
en mij ongrijpbaar
De verdichting werd mijn houvast
in klamme lappen uitgeweend
ongegrond
ter aarde geslagen
de echtheid waar ik mij voor sloot
In mijn handen beefde
de schrik, in mijn stem en ogen - niet
ik was een ander
maar droeg dezelfde vingers
die naar mij wezen
In de stille uren van de tijd
latent voor aards’ gezicht
kwam de ontreddering op de lip
als een formule in woord
opende zijn zinnen mijn angst
en bang voor wie ik was
werd ik een ander
ongewenst persoon
niet wetend
hoe lang het nog duren zou..
F.