driedelig nachtgrijs
zwaar het kostuum
met detail voor hoofdknop
omgezet op ferme kracht
omsloot het al in mij
tot stoïcijns overleef
kolkend in stroming
van alerte vezels
hield mijn gang
gespitst met antennes
die overal uit mijn lijf
leken te woekeren
voelde als harnas
roestig in natte dauw
waar ik de deur
niet had horen sluiten
daglicht ketste
weerloos ontoelaatbaar
ik schrok van de voel
onbereikbaar in mijn inner
gesmoord de stem
fluisterend laat me maar
verdraag nu geen raking
in mijn verlorenheid
Sunflower Ria: | Maandag, februari 06, 2006 10:19 |
instil intensdiepgerakend inmens intens stil....... dikke knuffelkusxx warme dikke omarming inmens stilletjes stil....... SunflowerRia |
|
sunset: | Maandag, februari 06, 2006 09:20 |
Wohw. Heel heel diep gaat dit lieve Maria. Maar vergeet niet dat jou voel, jouw antennes feitelijk op heel andere dingen moeten gericht zijn dat hetgeen jij nu als een vorm van 'lijfsbehoud' ervaart. Ik wou dat ik jou liefdevol kon omarmnen nu. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Dirk Hermans: | Zondag, februari 05, 2006 18:56 |
ik ben er stil van hoe goed jij dat in woorden brengt liefs Dirk |
|
fran92: | Zondag, februari 05, 2006 13:00 |
wauw mooi hoor!:) veel liefs fran92 |
|
hiljaa: | Zondag, februari 05, 2006 11:10 |
herkenning!!! prachtig! knufliefs--hiljaa-- |
|
keiko: | Zondag, februari 05, 2006 10:49 |
gewoon even... een knufff.. knufff van je zusje.. |
|
switi lobi: | Zondag, februari 05, 2006 10:13 |
Owwww lieverd..... Dikke pakkerd, liefsliefs....switi lobi |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 05 februari 2006 | ||
Thema's: |