Daar lag ie, dagen en nachten al in zijn graf
Meer dan honderd dagen, en hij telde ze af
Doch boven de grond waren al zijn helpers laf
Maar ja, dat zie je, en weet je pas, achteraf
Dit is het verschil van hoe je begraven wordt
Dood besteel men je terwijl men zijn tranen stort
En het doet er niet toe, je komt toch niets tekort
Wijl je levend het beleefd als ener vechtsport
Niet ten hemel, niet ten hel maar slechts weer om hoog
Sta je daar zonder winst alleen met de keel droog
Waar een nieuw wereldrecord eindigt aan de toog
Omdat er een dief al met centen vandoor vloog
Zo is het Rodrigues als grafligger vergaan
Hij de stuntman al in het antichrist bestaan
Zo willens of niet steeds alleen verdergaan
Nu eens in halve en dan weer in volle maan